Socjalistyczna kompetencja. Postkolonialna urbanizacja i dystrybucja wiedzy w okresie zimnej wojny.
WARSZAWA W BUDOWIE 2
Sesja towarzysząca wystawie w Muzeum Techniki, przygotowanej przez Łukasza Stanka, opowiada o PRL jako o liczącej się marce na globalnym rynku pracy intelektualnej.
Dotyczyło to w szczególności pracy architektów, urbanistów i inżynierów, której ważnymi odbiorcami były kraje postkolonialnego Południa. Wystawa prezentuje wybrane projekty polskich specjalistów pracujących na kontraktach central handlu zagranicznego w Iraku, Syrii, Libii, Algerii, Ghanie i Nigerii: krajach, które szukały sojuszników wśród państw socjalistycznych po uzyskaniu niepodległości od końca lat czterdziestych XX wieku. Architekci, urbaniści i inżynierowie przywozili ze sobą zarówno tradycję polskiej architektury międzywojennej, jak i doświadczenie wielkich socjalistycznych budów, takich jak Warszawa lub Nowa Huta, rozwijając je w zastanych warunkach klimatycznych, kulturowych i technologicznych.
Prezentowane budynki, osiedla, plany miejskie i regionalne, oraz projekty badawcze świadczą nie tylko o talencie, wiedzy i zaangażowaniu poszczególnych projektantów, ale także o politycznej ekonomii pracy architektonicznej w socjalizmie. Pokazują rolę Polski Ludowej w sieciach globalnej dystrybucji wiedzy i technologii, które pod koniec zimnej wojny odzwierciedlały mniej konflikt ideologiczny, a bardziej nowy podział pracy charakterystyczny dla świata post-socjalistycznego.
